-
1 natura
сущ.• естество• настроение• натура• нрав• природа• род• сорт• сущность• темперамент• характер* * *natu|ra♀ природа; натура;prawa ту законы природы;malować z \naturary писать с натуры;
z \naturary był... по натуре своей он был...;● płacić (otrzymywać) w \naturarze платить (получать) натурой; martwa \natura натюрморт; \natura ciągnie wilka do lasu посл. как волка ни корми, он всё в лес смотрит
+ przyroda* * *жприро́да; нату́раprawa natury — зако́ны приро́ды
malować z natury — писа́ть с нату́ры
- otrzymywać w naturzez natury był… — по нату́ре свое́й он был…
Syn:
См. также в других словарях:
z natury — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} wzorowany na fragmencie rzeczywistości, sporządzony na podstawie bezpośredniej obserwacji rzeczywistości, modelu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opis, rysunek z natury. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
bezpośrednio — 1. «bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost» Stykać się z kimś bezpośrednio. Dowiedzieć się o czymś bezpośrednio od naocznego świadka. Kierować czymś bezpośrednio. Malować bezpośrednio z natury. 2. «w stosunkach przestrzennych: bardzo… … Słownik języka polskiego
szkicować — ndk IV, szkicowaćcuję, szkicowaćcujesz, szkicowaćcuj, szkicowaćował, szkicowaćowany 1. «rysować, malować coś od ręki, w głównych zarysach, schematycznie, nieprecyzyjnie, fragmentarycznie; robić, sporządzać szkic (techniczny, artystyczny)»… … Słownik języka polskiego
